CASTELLANO

Enpanatzea zerbait ogiaren edo orearen barruan sartzea da. Era askotako enpanadak daude, orearen, betegarriaren edo prestatzeko moduaren arabera. Izan ere, gozoak edo gaziak dira, labean edo frijituta egiten dira.
Orea gariz eta nolabaiteko koipeaz, olioz edo gantzaz egiten da. Ondoren, betegarria erantsi eta ondo ixten da, egin bitartean barrukoa irten ez dadin.
Kultura gehienetan, “enpanatutako” nolabaiteko janari tradizionala dute. Arabiarren eskutik heldu omen zen penintsulara. Erdi Aroan, oso ospetsu egin zen, gariaren edo zekalearen irinaz egindako orearen barruan egotean betegarriko haragia zenbait egunetan kontserbatzen zelako. Betegarri moduan ehizako haragia, arraina edo erregosien hondakinen erabiltzen zirenez, oso-oso ezagunak ziren jendartean. Horri esker, asteak eta asteak etxetik urrun ematen zituzten artzainek eta bidaiariek, erromesek, esaterako, bazuten haragia jaterik.
Enpanada galiziarra ospetsuenetakoa da, eta honako hauxe darama barruan: atuna tipula eta piperrarekin, txerrikia, sardinak, berberetxoak, lanproia, itsas aingira, muskuiluak, olagarroa, bakailaoa… Galizian eta Portugalen, zatitan ebakitzen den opil handia izango bezala prestatzen dute.
Erraz egiten den platera da, oso moldaerraza, era guztietako formak, tamainak edo betegarriak dituelako. Hain zuzen ere, sarrera moduan zerbitzatzen da (enpanadatxoak, esaterako) edo lehenengo plater moduan, sendoa bezain gogorra delako. Enpanada lekuaren arabera aldatzen da, tokian-tokian osagai tipikoa dagoelako, orea beste modu batera prestatzen delako edo betegarria berezia delako.

Eduki hau beste web gune batzuetan erabiltzeko, url honen bidez estekatu eta iturria zainduzaitez dela aipatu beharra dago.
© Zainduzaitez, Bilbao 2018. Lege-Oharra

(Visited 57 times, 1 visits today)